Vogelspinnen in de jungle

En weer een verslag vanuit Suriname! Het heeft even geduurd.
Afgelopen dinsdag hadden we een jeepsafari geboekt. We werden opgehaald door een grote stoere jeep. Onze chauffeur Winston had er zin in! Met piepende banden reden we weg. Hij had er erg veel zin in, want hij reed als een speer. We gingen richten Zanderij daar zouden we de savanne ingaan. Eenmaal aangekomen aten we eerst een lekker broodje met een bakabana. Met een goed gevulde maag ging onze tocht verder. Elk paadje dat we ingingen hield ik mijn adem vast. Kan hij hier wel in? Ja, hoor Winston scheurde overal overheen en doorheen. We zaten allemaal enorm te schudden in de auto. Het was erg leuk. We hebben ook nog mooie dorpjes gezien waar de Indianen leven, apen, verschillende dorpjes en prachtige natuur! Om zes uur zette hij ons weer netjes af.

Afgelopen weekend zijn we naar het binnenland van Suriname geweest. Vrijdagochtend werden we om acht uur opgehaald door Greentours. Het was een lange rit ernaar toe. Eerst vier uur met de auto en daarna nog een kwartier varen. Gelukkig hadden we een gezellige gids die ons van alles vertelde. Eenmaal de stad uit kom je al snel de mooie natuur tegen. Het is echt prachtig al dat groen! Bij aankomst op Dan Ta Bai, werden we vriendelijk ontvangen en konden we meteen onze hut in. We slikten even twee keer toen we zagen waar we moesten slapen. Vies, klein, geen elektriciteit en veel beestjes. Goed, dit overleven we heus wel. We hadden immers twee sterke mannen bij ons! Snel alles uitgepakt, want we zouden gaan zwemmen. Het was echt heerlijk! Zelfs ik met mijn visangst durfde het water in:D. Na twee uurtjes afgekoeld te hebben gingen we weer terug naar het eiland. Onze kok, Justin had een lekkere maaltijd voor ons bereid. ’s Avonds ging het kampvuur aan moest ik het kampvuur openen met een liedje. Dit kwam, omdat ik een spelletje had verloren. Ik had een mooi liedje die de sfeer er lekker ingooide! Haha.. echt vreselijk maar het werd erg gezellig. Nadat iedereen zich had voorgesteld, kwam een meisje met het leuke idee om hints te spelen. De groep in tweeën gedeeld en fanatiek het spel gespeeld. Rond kwart voor elf was het tijd om naar bed te gaan, want om elf uur zou de elektriciteit worden uitgeschakeld. En hier keek ik echt niet naar uit!! Snel onze spullen gepakt om onze tanden te poetsen. Justin lag al in zijn hangmat te slapen. We hadden onze lieve gids Gio gevraagd om voor het slapen gaan onze kamers te checken op spinnen en andere enge beesten. Dit wilde hij wel doen voor ons. Op het moment dat hij de kamer van Eef en Natas bekeek met een zaklamp zag Lins een vogelspin zitten, boven het bed van Natas! Goed, na alle verhalen over de kakkerlak kunnen jullie misschien wel een voorstelling maken hoe het er aan toe ging. Waarschijnlijk is de hele jungle wakker geworden. Wat een paniek. Uiteraard zagen we ineens nog meer vogelspinnen zitten! Justin kwam ook zijn hangmat uit om te kijken wat er aan de hand was. Dit zou een lange nacht worden. Onze lieve gids controleerden alles dubbel en vroegen aan de eigenaar of de stroom er die nacht op mocht blijven. Dit vonden ze (waarschijnlijk ook voor henzelf) een goed plan, gezien onze geschrokken toestand. Eenmaal in mijn klamboe voelde ik me best veilig en heb ik nog een aantal uurtjes geslapen.

Zaterdagochtend had Justin een lekker ontbijt voor ons gemaakt. Na het ontbijt gingen we met de boot naar een Marron dorp. Het is erg interessant om te zien hoe elke bevolkingsgroep leeft en wat hun gewoontes zijn. Na de boottocht had Justin weer een lekkere lunch klaargemaakt. Na het eten konden wel lekker ontspannen en genieten van het eiland. Het was zo mooi! Het water hoorde je stromen en de dieren in de jungle maakten een hoop geluid. Wat een rust vergeleken met de stad Paramaribo. We hadden echt een vakantie gevoel. ’s Morgens vertelde Gio dat we die nacht ergens anders moesten slapen, want er was een dubbele boeking. Onze hut was klein en heel erg vies. Het ergste was misschien wel dat er heel veel spinnen zaten inclusief een vogelspin. Gelukkig wilden onze gidsen de hut controleren en ze hadden al geregeld dat de stroom aan mocht blijven. Top!! Haha.. iedereen op het eiland wist al dat wij bang waren voor de spinnen. Gelukkig konden ze ons wel begrijpen maar toch moesten ze erg hard lachen:D. We hebben ons meerdere keren verontschuldigd. Na de siësta wilde Lins een Piranha vangen. Gio regelde een vishengel en wat vlees. Na een tijdje had ze beet en kwam er weliswaar een piranha het water uit! Wat gaaf om zo’n beest te zien. Had hem heel anders verwacht, maar bij het zien van de tanden was ik overtuigd. Daar wil je niet door gebeten worden! Er kwamen al snel wat mensen naar de veranda toe om te kijken wat Lins had gevangen. Het was erg gezellig en we hoopte op een volgende vis. Een man die op het eiland werkt/ woont kwam er ook bij. Hij vertelde over zijn leven en over Suriname. Hij heeft vroeger meegedaan aan het eurosongfestival (1978, Donald van de band Harmonie) en bij Ado Den Haag gespeeld. Hij kon in ieder geval mooi zingen. Dus meteen gevraagd of hij die avond een liedje voor ons wilde zingen! Dit wilde hij wel doen:D

’s Avonds trommelde de mensen van het eiland een aantal liedjes voor ons en speelden een kaartspelletje. Uiteraard kwam Donald een paar liedjes zingen. Dit was echt heel erg mooi! Helemaal als je, op dat moment beseft waar je bent. We wilden zo laat mogelijk naar bed, omdat we echt niet wilden slapen in onze hut. Gio controleerde om half drie onze hut nog een keer en kwam uiteraard weer van alles tegen. Toch hebben we nog drie uurtjes geslapen. Om kwart voor zeven kwam Gio ons wakker maken om een mooie zonsopgang te zien. Het was echt prachtig!
Na het ontbijt nog een wandeling in de jungle gemaakt. Heel indrukwekkend en erg leuk om te doen. Je moest goed uitkijken waar je liep, want als je niet uitkeek lag je op de grond. Rond half één moesten we toch echt weer naar huis. Iedereen kwam ons uitzwaaien en wensten ons nog een goede reis. Wat een lieve mensen allemaal! De busreis was in het begin echt een attractie. Volgens mij was er iets mis met de spanning van de veren. We bleven op en neer gaan in de bus als we over een hobbel gingen. Aangezien we zeker anderhalf uur over deze weg moesten rijden.. hadden we de grootste lol!

Morgen gaan we weer anderhalve dag weg om schildpadden te spotten. Hier heb ik erg veel zin in! Wel fijn dat Gio ons vertelde dat er veel slangen zijn. Haha.. dat wordt wat! Donderdag zal ik een verslag plaatsen hoe het was.

Zaterdag gaan we alweer naar huis! De tijd gaat nu erg snel. Het is wel fijn dat we deze week veel te doen hebben, want ik ben erg met thuis bezig. Heerlijk om straks iedereen weer te zien!


Veel liefs, Jans

De volgorde van de foto's staat niet goed. Ik zal ze snel veranderen en een naam geven. xx