De eerste stage dagen!

Het is weer tijd voor een verslagje. We hebben de afgelopen dagen weer een hoop gedaan. Maandag waren we al vroeg uit bed, omdat we gebeld zouden worden door de stagescholen. We zaten net aan het ontbijt (8.15) toen de telefoon ging. Het was de school van Lins en Eef. Ze konden dinsdag meteen beginnen. Helaas hoorde Natas en ik niks. We hebben de hele ochtend angstvallig de telefoon in de gaten gehouden. Rond twee uur hadden we zelf maar even gebeld naar de stichting. Ze vonden het raar dat wij nog niet gebeld waren. Dus gingen we ervan uit dat we dinsdag geen stage zouden lopen. Dit was flink balen, want we waren onderhand erg nieuwsgierig geworden. Op het moment dat we de hoop hadden opgegeven werd Natas gebeld. We konden dinsdag gewoon komen en we konden meerijden met de leerkrachtenbus. Nou, top dus! De kriebels vlogen onderhand door mijn buik. Ik heb er erg lang naar uitgekeken om het onderwijs in Suriname te zien, maar toch was ik behoorlijk nerveus. We zijn dus maar vroeg naar bed gegaan, want om kwart over vijf ging mijn wekker al!

Wow, ik kan je zeggen.. het was echt vroeg!! We kwamen met moeite op gang. De taxi zou om kwart over zes voor de deur staan, om Natas en mij op te halen. Eef en Lins werden een kwartier later opgehaald. We renden met z’n alle door het huis, om op tijd klaar te zijn. Uiteraard was de taxi te vroeg en kregen we de deur niet open… Wat was dat irritant! Met z’n drieën bij de deur staan sjorren en die taximan maar wachten (wat zou hij wel niet gedacht hebben!).

De rit met de schoolbus duurt ongeveer anderhalf uur. De leerkrachten van de Bersabaschool stappen langs de rit naar school in. Het is erg fijn dat we mee kunnen rijden met deze bus. Eenmaal op school aangekomen hebben we kennis gemaakt met de andere leerkrachten. Hierna zijn alle leerkrachten naar hun klas vertrokken en gingen Natasja en ik met de directrice mee naar haar kantoor. We hebben met elkaar gesproken, wat onze verwachtingen zijn en wat we willen leren. Helaas konden wij haar niet veel vertellen over de opdrachten, omdat wij vanuit school erg slecht zijn geïnformeerd. We hopen haar verder deze week meer over te informeren. Natasja gaat stage lopen in de eerste groep (groep 3) en ik loop stage bij de kleuters, drie dagen in groep 1 en de andere dag in groep 2.

Na het gesprek met de directrice konden wij naar de groep. Mijn begeleidster vertelde de kinderen wat ik kwam doen. Hierna had ik mijzelf voorgesteld aan de kinderen. Het viel mij op dat de kinderen erg verlegen waren en bijna niks durfde te zeggen. Ik probeerde de kinderen op hun gemak te stellen door vragen te stellen. Bij een paar kinderen lukten dit wel, maar de meeste kinderen bleven erg verlegen.

Na mijn intro ging mijn begeleidster verder met haar les. Ik schrok best van haar houding tegenover de kinderen. Van school en andere studentes had ik al gehoord dat ze erg streng en autoritair zijn. Nou, ik kan je vertellen dat dit niet gelogen is.. want dit is echt zo! Ze zijn erg streng en praten heel luid. De lessen worden klassikaal gegeven en alle kinderen moeten erbij blijven. Als dit niet gebeurd worden ze streng toegesproken. Het viel mij al meteen op dat het onderwijs in Suriname heel anders is dan in Nederland. De kinderen moeten veel tegelijk zeggen en ze moeten op hun stoeltje blijven zitten. In Nederland lopen de kleuters veel door de klas en spelen ze regelmatig in hoeken. Maar dit is echt heel anders. De kinderen moeten van acht tot twaalf op hun stoeltje blijven zitten. Ze hebben een kwartiertje pauze, maar spelen dan niet buiten. Dit komt omdat mijn begeleidster hier niet van houdt… Hmm misschien moet ik maar voorstellen om met de kinderen buiten te spelen.

De kleuters zijn om twaalf uur klaar, maar de rest van de school heeft tot één uur les. De bel gaat precies om één uur en alle kinderen lopen meteen de klas uit. Alle leerkrachten pakken dan ook snel hun tassen en andere spullen en lopen met de kinderen het schoolplein af om vervolgens in de bus naar huis te stappen. Ik was blij om Natas weer te zien. Ik moest mijn verhaal kwijt. Natas blijkbaar ook, want die maakte ongeveer hetzelfde mee. Je raadt het al we zitten echt in een cultuur shock!

Rond kwart voor drie waren we weer thuis. We zijn met z’n alle op ons dakterras gaan zitten en hier konden we ons ‘ei’ even kwijt. Bij de ander meiden is het ook wel even wennen allemaal. We zijn vroeg ons bed ingedoken, want we hoorde de wekker alweer vroeg afgaan.

Vandaag begon de dag zoals gisteren. De kinderen zongen heel veel liedjes en gingen daarna verder met de activiteiten die gister waren aangeboden. Vandaag had ik geholpen bij de werklessen en heb ik extra begeleiding gegeven bij een aantal kinderen. Mijn begeleidster vertelde wat het nieuwe thema was voor de komende twee weken (thema: wonen). Ik mag zelf met eigen lessen komen en ze is erg benieuwd naar mijn manier van lesgeven. Hier was ik blij verrast over, omdat we bij de stichting te horen kregen dat we zelf geen eigen inbreng mogen geven. Ik zie het gelukkig wel wat rooskleuriger in dan gister.

Eenmaal thuis heb ik nog even met het thuisfront gesproken en daarna hebben we onze handdoekjes op ons dagterras gelegd en hebben we heerlijk van de zon genoten.

Morgen hebben we een dag vrij, omdat het Chinees Nieuwjaar is. Kunnen wij mooi even bijkomen van de afgelopen dagen. Morgen wordt het huiswerkdag! Joepie….


Nou toedelou en ik zal snel foto’s plaatsen van mijn stage.

xxx