Wat een week!
Door: Janneke
Blijf op de hoogte en volg Janneke
11 Februari 2011 | Suriname, Paramaribo
Wat een pittige week hebben wij achter de rug! Ik was heel erg benieuwd hoe deze week zou gaan verlopen. Helaas was het niet heel veel beter dan vorige week.
De schooldagen beginnen standaard te laat, omdat de leerkrachten niet op tijd zijn voor de bus. Hierdoor worden er allerlei lessen overgeslagen. Wat ook niet te geloven is; mijn begeleidster (heb het gefilmd)ligt regelmatig, onder schooltijd, te slapen. Terwijl de kinderen aan het werk zijn of de klas afbreken. Niet alleen mijn begeleidster ligt te pitten, maar ook de kinderen vallen regelmatig in slaap.
Maandag ging er een nieuw thema in; thema wonen. Dit was leuk, want in Nederland hebben wij ook dit thema behandeld op mijn stage. Toevallig had ik ook onderwijsmateriaal gemaakt voor dit thema. Het leek mij erg leuk om hiermee aan de slag te gaan. Mijn begeleidster reageerde hier simpel op.. nou prima, ik maak er zelf wel leuke lessen van.
Dinsdag zijn we naar Lelydorp geweest om daar de huizen en gebouwen te bekijken. We zijn met een busje naar Lelydorp gereden met alle kleuters. Ze hadden er erg veel zin in. Eenmaal aangekomen werd het mij al snel duidelijk dat deze kinderen niet gewend zijn om in een rij te lopen. We waren met vier leerkrachten en we hadden moeite de kinderen bij elkaar te houden! We zijn bij de bakker, brandweer, politie en bij de bank geweest. Dit allemaal onaangekondigd (en dat met kleuters van vier a vijf jaar!). In Nederland ga je hier uitgebreid over vergaderen, want alles moet goed georganiseerd zijn. Je wilt de kinderen voorbereiden op een leuk uitje en niet onaangekondigd een gebouw binnen stappen. Rond elf uur hadden de kinderen nog niks gegeten en gedronken. Gelukkig zijn we naar een speeltuin gegaan waar de kinderen, wel vijf minuten mochten spelen.. daarna moesten ze stil zitten om hun broodje op te eten. Toen het broodje op was, hup de bus in richting school.
Donderdag was een hell of a day! De leerkracht van groep 2 was niet op school, dus kwamen deze kinderen bij ons in de klas. Ze moesten op hun stoeltje achterin de klas zitten en mochten niet bewegen en praten (kinderen van vijf jaar). Tijdens mijn les mochten deze kinderen ook geen antwoorden geven. Wat vind ik dat moeilijk om te zien.. deze kinderen willen zo graag iets doen, maar ze mogen niks. Het is zo makkelijk om ze een opdracht te geven, zodat ze zelfstandig aan de slag kunnen. Je hebt dan geen last van ze en ze zijn lekker bezig. Maargoed, hier wordt er anders over gedacht. Mijn lesjes gingen goed, dus ik was tevreden. Totdat alle leerkrachten werden weggeroepen, omdat ze een vergadering hadden. Alle leerkrachten gingen buiten zitten om te vergaderen. Er werd gevraagd of ik de les wilde overnemen, uiteraard wilde ik dat doen. Mijn begeleidster had haar rug nog niet omgekeerd, toen de plu.. res uitbrak. Help, dacht ik.. wat heb ik ook alweer op school geleerd?! Rustig blijven, dat ten eerste.. en de aandacht trekken, maar HOE!?
Ik zal beschrijven wat er gebeurden:
* Twee kinderen sloegen op elkaar in met vuisten.
* De kinderen van groep 2 renden achterelkaar aan door het lokaal.
* Drie kinderen begonnen te huilen, omdat ze werden geschopt door twee jongens.
* Een aantal kinderen lagen op de grond te dweilen.
* Een aantal kinderen doken onder hun tafel.
* Een jongen liep met zijn stoel op zijn hoofd door de klas.
* Er vlogen poppen door de lucht, gevolgd door poppenkleren.
* Ze schreeuwden door de klas heen.
Goed.. dit had ik nog nooit meegemaakt! Ik heb serieus even naar deze chaos staan kijken.. ongelooflijk. Ik kon mijn ogen niet geloven. Mijn begeleidster schreeuwt er met haar brulstem zo overheen. Mijn stem lijkt bij haar wel een piepmuis. Toch heb ik het geprobeerd, het lukte na vijf minuten om iedereen op hun stoel te krijgen, alleen wil je niet weten hoe. Ik had op dat moment geen zin meer.. Ik wilde naar huis!
Toch weer mijn schouders eronder gezet en gaan met die banaan! Ik heb mijn hele trukendoos opengetrokken om de kinderen stil te krijgen en om er toch nog een leuke les van te maken. Maar dit wilde niet lukken. Ik geef ze ook geen ongelijk, want ze zaten al vanaf acht uur op hun stoel! Een korte pauze van tien minuten, waarbij ze niet naar buiten mogen. Pff.. gillend gek werd ik! Ik ben al mijn principes overschreden. Ik heb heel hard geroepen, kinderen op hun stoel gezet, straf gegeven.. Zo wil ik niet zijn! Ik kreeg een goede tip van een vriendin uit Nederland om te gaan zingen.. Dit heb ik maar gedaan en… ze zongen mee! Hoofd, schouders, knie en teen, knie en teen:D Heerlijk, ik had hun aandacht weer. Snel een nieuw liedje erin gegooid en dit vonden ze ook leuk. Daarna wat bewegingen gedaan zoals; handen omhoog, handen opzij, raak je teen aan enz. ik eindigde met mijn hand op de mond. Alle kinderen waren stil! Wow, dit was mijn moment. Ik liet ze weer op hun stoel zitten en sprak met de kinderen af dat ze moesten luisteren. De laatste tien minuten verliepen gelukkig een stuk rustiger. Maar ik ben nog nooit zo blij geweest met de schoolbel. Ik was kapot! Deze dag bedacht ik, hoe ik niet wil zijn als leerkracht. Hysterisch liep ik naar Natas. Zij zag er ook oververhit uit. We keken elkaar aan en we wisten hoe laat het was. Wat bizar dat de leerkrachten zomaar weglopen om te vergaderen. Haar kinderen waren ook niet heel soepel te hanteren. Eenmaal thuis gekomen riepen we alle vier hoe bizar onze dag was. Toevallig hadden we alle vier niet een superdag. Wat fijn om je frustraties meteen te kwijt te kunnen! We konden niet meer stoppen. Was net een kippenhok.
Natasja en ik waren gevraagd om vandaag in te vallen in groep 3. Thuis hadden we de nodige voorbereidingen getroffen om het vandaag goed aan te pakken. Tot de pauze hadden de kinderen goed gewerkt. Als ze bezig zijn gaat het redelijk goed, totdat ze klaar zijn. Dan breekt er chaos uit. De kinderen lopen door de klas, trekken aan elkaar, geven elkaar onnodig een tik en schreeuwen. (Wat belachelijk om te zien) Natas had haar laptop meegenomen en ik had nog een paar digitale prentenboeken meegenomen. Ik heb de kinderen in een kring gezet. Dit gebeurt niet tot nauwelijks, ze vonden het duidelijk leuk. We zongen nog wat liedjes en ik sprak een aantal dingen met ze af. Hierna hadden we de laptop gepakt en heb ik het verhaal verteld. Ze vonden het fantastisch! haha… wat een schatjes waren het! Aansluitend op het verhaal hadden de kinderen een mooie spin geknutseld. En wat ging dat goed! De druktemakers deden heerlijk mee. Zonder te slaan of te schreeuwen. Dit was echt genieten:D. Na driekwartier waren de meeste klaar, dus het geklier begon weer. Gelukkig hadden we de kinderen nu redelijk in de hand. We hadden leuke kaartjes meegenomen om ze daarmee zoet te houden. Dit lukte aardig. Om één uur ging de bel en sloten we de dag af. Heerlijk weekend! We zijn er echt aan toe.
Vanavond liggen we languit op de bank. Heerlijk American Idols kijken:D Morgen moeten we boodschappen doen en het huis poetsen (schoonmaakster komt om de week) en we hebben een zwembadje + luchtbedjes gekocht!! haha… Die gaan we hopelijk morgen uitproberen:D
xx
De schooldagen beginnen standaard te laat, omdat de leerkrachten niet op tijd zijn voor de bus. Hierdoor worden er allerlei lessen overgeslagen. Wat ook niet te geloven is; mijn begeleidster (heb het gefilmd)ligt regelmatig, onder schooltijd, te slapen. Terwijl de kinderen aan het werk zijn of de klas afbreken. Niet alleen mijn begeleidster ligt te pitten, maar ook de kinderen vallen regelmatig in slaap.
Maandag ging er een nieuw thema in; thema wonen. Dit was leuk, want in Nederland hebben wij ook dit thema behandeld op mijn stage. Toevallig had ik ook onderwijsmateriaal gemaakt voor dit thema. Het leek mij erg leuk om hiermee aan de slag te gaan. Mijn begeleidster reageerde hier simpel op.. nou prima, ik maak er zelf wel leuke lessen van.
Dinsdag zijn we naar Lelydorp geweest om daar de huizen en gebouwen te bekijken. We zijn met een busje naar Lelydorp gereden met alle kleuters. Ze hadden er erg veel zin in. Eenmaal aangekomen werd het mij al snel duidelijk dat deze kinderen niet gewend zijn om in een rij te lopen. We waren met vier leerkrachten en we hadden moeite de kinderen bij elkaar te houden! We zijn bij de bakker, brandweer, politie en bij de bank geweest. Dit allemaal onaangekondigd (en dat met kleuters van vier a vijf jaar!). In Nederland ga je hier uitgebreid over vergaderen, want alles moet goed georganiseerd zijn. Je wilt de kinderen voorbereiden op een leuk uitje en niet onaangekondigd een gebouw binnen stappen. Rond elf uur hadden de kinderen nog niks gegeten en gedronken. Gelukkig zijn we naar een speeltuin gegaan waar de kinderen, wel vijf minuten mochten spelen.. daarna moesten ze stil zitten om hun broodje op te eten. Toen het broodje op was, hup de bus in richting school.
Donderdag was een hell of a day! De leerkracht van groep 2 was niet op school, dus kwamen deze kinderen bij ons in de klas. Ze moesten op hun stoeltje achterin de klas zitten en mochten niet bewegen en praten (kinderen van vijf jaar). Tijdens mijn les mochten deze kinderen ook geen antwoorden geven. Wat vind ik dat moeilijk om te zien.. deze kinderen willen zo graag iets doen, maar ze mogen niks. Het is zo makkelijk om ze een opdracht te geven, zodat ze zelfstandig aan de slag kunnen. Je hebt dan geen last van ze en ze zijn lekker bezig. Maargoed, hier wordt er anders over gedacht. Mijn lesjes gingen goed, dus ik was tevreden. Totdat alle leerkrachten werden weggeroepen, omdat ze een vergadering hadden. Alle leerkrachten gingen buiten zitten om te vergaderen. Er werd gevraagd of ik de les wilde overnemen, uiteraard wilde ik dat doen. Mijn begeleidster had haar rug nog niet omgekeerd, toen de plu.. res uitbrak. Help, dacht ik.. wat heb ik ook alweer op school geleerd?! Rustig blijven, dat ten eerste.. en de aandacht trekken, maar HOE!?
Ik zal beschrijven wat er gebeurden:
* Twee kinderen sloegen op elkaar in met vuisten.
* De kinderen van groep 2 renden achterelkaar aan door het lokaal.
* Drie kinderen begonnen te huilen, omdat ze werden geschopt door twee jongens.
* Een aantal kinderen lagen op de grond te dweilen.
* Een aantal kinderen doken onder hun tafel.
* Een jongen liep met zijn stoel op zijn hoofd door de klas.
* Er vlogen poppen door de lucht, gevolgd door poppenkleren.
* Ze schreeuwden door de klas heen.
Goed.. dit had ik nog nooit meegemaakt! Ik heb serieus even naar deze chaos staan kijken.. ongelooflijk. Ik kon mijn ogen niet geloven. Mijn begeleidster schreeuwt er met haar brulstem zo overheen. Mijn stem lijkt bij haar wel een piepmuis. Toch heb ik het geprobeerd, het lukte na vijf minuten om iedereen op hun stoel te krijgen, alleen wil je niet weten hoe. Ik had op dat moment geen zin meer.. Ik wilde naar huis!
Toch weer mijn schouders eronder gezet en gaan met die banaan! Ik heb mijn hele trukendoos opengetrokken om de kinderen stil te krijgen en om er toch nog een leuke les van te maken. Maar dit wilde niet lukken. Ik geef ze ook geen ongelijk, want ze zaten al vanaf acht uur op hun stoel! Een korte pauze van tien minuten, waarbij ze niet naar buiten mogen. Pff.. gillend gek werd ik! Ik ben al mijn principes overschreden. Ik heb heel hard geroepen, kinderen op hun stoel gezet, straf gegeven.. Zo wil ik niet zijn! Ik kreeg een goede tip van een vriendin uit Nederland om te gaan zingen.. Dit heb ik maar gedaan en… ze zongen mee! Hoofd, schouders, knie en teen, knie en teen:D Heerlijk, ik had hun aandacht weer. Snel een nieuw liedje erin gegooid en dit vonden ze ook leuk. Daarna wat bewegingen gedaan zoals; handen omhoog, handen opzij, raak je teen aan enz. ik eindigde met mijn hand op de mond. Alle kinderen waren stil! Wow, dit was mijn moment. Ik liet ze weer op hun stoel zitten en sprak met de kinderen af dat ze moesten luisteren. De laatste tien minuten verliepen gelukkig een stuk rustiger. Maar ik ben nog nooit zo blij geweest met de schoolbel. Ik was kapot! Deze dag bedacht ik, hoe ik niet wil zijn als leerkracht. Hysterisch liep ik naar Natas. Zij zag er ook oververhit uit. We keken elkaar aan en we wisten hoe laat het was. Wat bizar dat de leerkrachten zomaar weglopen om te vergaderen. Haar kinderen waren ook niet heel soepel te hanteren. Eenmaal thuis gekomen riepen we alle vier hoe bizar onze dag was. Toevallig hadden we alle vier niet een superdag. Wat fijn om je frustraties meteen te kwijt te kunnen! We konden niet meer stoppen. Was net een kippenhok.
Natasja en ik waren gevraagd om vandaag in te vallen in groep 3. Thuis hadden we de nodige voorbereidingen getroffen om het vandaag goed aan te pakken. Tot de pauze hadden de kinderen goed gewerkt. Als ze bezig zijn gaat het redelijk goed, totdat ze klaar zijn. Dan breekt er chaos uit. De kinderen lopen door de klas, trekken aan elkaar, geven elkaar onnodig een tik en schreeuwen. (Wat belachelijk om te zien) Natas had haar laptop meegenomen en ik had nog een paar digitale prentenboeken meegenomen. Ik heb de kinderen in een kring gezet. Dit gebeurt niet tot nauwelijks, ze vonden het duidelijk leuk. We zongen nog wat liedjes en ik sprak een aantal dingen met ze af. Hierna hadden we de laptop gepakt en heb ik het verhaal verteld. Ze vonden het fantastisch! haha… wat een schatjes waren het! Aansluitend op het verhaal hadden de kinderen een mooie spin geknutseld. En wat ging dat goed! De druktemakers deden heerlijk mee. Zonder te slaan of te schreeuwen. Dit was echt genieten:D. Na driekwartier waren de meeste klaar, dus het geklier begon weer. Gelukkig hadden we de kinderen nu redelijk in de hand. We hadden leuke kaartjes meegenomen om ze daarmee zoet te houden. Dit lukte aardig. Om één uur ging de bel en sloten we de dag af. Heerlijk weekend! We zijn er echt aan toe.
Vanavond liggen we languit op de bank. Heerlijk American Idols kijken:D Morgen moeten we boodschappen doen en het huis poetsen (schoonmaakster komt om de week) en we hebben een zwembadje + luchtbedjes gekocht!! haha… Die gaan we hopelijk morgen uitproberen:D
xx
-
12 Februari 2011 - 02:11
Natasja Van Soolingen:
we gaan ons huis poets:-) -
12 Februari 2011 - 02:13
Eva Van Putten:
we gaan ons huis poets:D -
12 Februari 2011 - 02:13
Janneke Yperlaan:
Ja, dat is Surinaams.. pppp...oets..
haha.. -
12 Februari 2011 - 02:15
Linsey Meijer:
we gaan ons huis poets :D -
12 Februari 2011 - 02:28
Natasja Van Soolingen:
Huh, American Idols, dus jij vind dat je kan liegen in je verslag? Wat moeten die arme mensen in Nederland niet van je denken:-) -
12 Februari 2011 - 02:30
Janneke Yperlaan:
ppp... jandorie. Wat wil je doen dan?! Vechten? Kan toch ook niet verder kkk.. ijken -
12 Februari 2011 - 02:39
Eva Van Putten:
mevrouw Yperlaan niet zo agressief! -
12 Februari 2011 - 02:43
Janneke Yperlaan:
Ben ik niet mevrouwvan Pppp.. utten. Pppp.. robeer van een welverdiende avond rust te genieten... -
12 Februari 2011 - 02:45
Eva Van Putten:
Nou een rustige avond gaat het zeker niet meer worden!! -
12 Februari 2011 - 02:46
Janneke Yperlaan:
haha.. nee dat is één ding dat zeker is! -
12 Februari 2011 - 07:53
Dicky:
Jee Janneke wat een week inderdaad!! Tjonge jonge, je weet in iedergeval hoe je het NIET wilt doen, ha ha, je wordt zo heel wat wijzer van deze stage!! Ik vind dat je boeiend kan schrijven, erg leuk om zo mee te leven. Nou meiden geniet lekker van jullie weekend, en hoop dat je het volgende week wat rustiger hebt!
Groetjes vanuit een somber en regenachtig Lisse x -
12 Februari 2011 - 09:47
Yvonne:
Hoi Janneke, wat een ontzettend leuke foto's bij dit verslag. Erg leuk dat je ons zo laat meeleven. En o wat had ik met je te doen. Ik kan me zo goed voorstellen hoe frustrerend het af en toe is. Maar voor die kindertjes maak je een verschil, zeker weten! Het is ook te begrijpen dat ze af en toe even helemaal los moeten gaan als ze altijd maar zo in het gareel moeten lopen. Het zijn toch nog hele kleine kinderen. Maar let maar op, het zal elke dag beter gaan omdat ze zullen gaan merken dat je je best doet het voor hen leuker te maken.
Geniet maar lekker van je vrije weekend en dan is maandag de batterij weer opgeladen voor een week vol nieuwe gebeurtenissen en avonturen.
Liefs, Yvon -
12 Februari 2011 - 11:55
Ina:
Hoi Jans
Wat super om te lezen.
Misschien allemaal niet zoals jullie het willen, maar je leert er denk wel veel van.
Het is ook een uitdaging om het allemaal onder de knie te krijgen.
Je zal ook wel realiseren dat het in Nederland allemaal nog niet zo erg is.
Leuk dat je deze ervaringen kan delen met je vriendinnen daar.
Zo kan je ook veel van elkaar leren. Jammer dat ik nu toch niet met Frank mee ga.
Hoor het van hem ook wel als hij is geweest.
Fijn dat jullie het met elkaar goed kunnen vinden. Heb dan ook veel steun aan elkaar.
Als je nog wil dat Frank iets mee moet nemen naar jou toe, moet je het maar even zeggen.
Nog 1 week , dan zie je Frank al.
Ik wacht het volgende nieuws wel weer af. Vindt het wel erg leuk om te volgen.
Groetjes en een dikke kus
Ina -
12 Februari 2011 - 19:17
Elsa :
heee lieve nicht
jemig wat een ellende daar man! ik denk niet dat ik als kleuter zijnde zo lang kon blijven zittenn
(dat kan ik nu nog geen eenss..... lalalala)
en ook echt dat ze zo maar weg lopen man! echt raar
is je stage begeleleider wel een beetje fatsoenlijk ( ehhh..... volgensmij niet...) misschien moet je aan haar vragen of ze lekker heeft geslapen:P haha
maar je kan het! ik voel het aan mijn watersss haha
veel plezier nog en ben benieuwd naar je volgende verslag
dikkeee lebberssss -
13 Februari 2011 - 15:19
Merel:
Jeetje wat een week! Wat gaat het er daar anders aan toe! Ik hoop dat het wel snel een beetje kan veranderen anders wordt het zwaar. Wat is het in Nederland ook weer anders geregeld. Wij willen tot in de puntjes weten wat er gaat gebeuren.
Succes de komende week!!!!!!!
xxxxx -
13 Februari 2011 - 15:23
Anne-Marie:
Hoi Janneke,
Heb gisteren voor het eerst je reisverslagen doorgelezen. Wat een verschillen op de basisschool vergeleken bij Corné en Vera. Gelukkig maar dat het mooi weer is en je samen met drie leuke meiden woont. Dat brengt hopelijk alles weer een beetje in evenwicht.
Groetjes van ons allemaal,
Anne-Marie. -
14 Februari 2011 - 07:57
Alies:
doe dan de paarden maar hahaha!
hou volo he meiden!! al heb je maar een kindje iets bijgebracht!
xx alies -
14 Februari 2011 - 19:29
Hilde:
Jans, wat een verhalen! Echt een verschil met onze scholen. Ik kan me echt niet voorstellen dat ik even zou gaan slapen op mijn bank achterin mijn klas :) Succes!
Liefs Hil
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley